Mój zespół:
Do mojego zespołu rektorskiego zaprosiłam niżej wymienione osoby. Jestem pewna, że z tak doświadczonym zespołem będę efektywnie kierować naszym Uniwersytetem przez najbliższe cztery lata. Pozwoli to w niedalekiej przyszłości zrealizować zadania określone w moim programie, co przysporzy sukcesów w obszarze badawczym, dydaktycznym, organizacyjnym i relacji z otoczeniem społeczno-gospodarczym.
- prof. Michał Banaszak – prorektor ds. cyfryzacji i współpracy z gospodarką,
- prof. Katarzyna Dziubalska-Kołaczyk – prorektor ds. nauki,
- prof. Zbyszko Melosik – prorektor ds. relacji z otoczeniem społecznym,
- prof. Tadeusz Wallas – prorektor ds. kadr i rozwoju,
- prof. Rafał Witkowski – prorektor ds. współpracy międzynarodowej,
- prof. Przemysław Wojtaszek – prorektor ds. projektów badawczych
i doktorantów, - prof. Joanna Wójcik – prorektor ds. studenckich i kształcenia.
Większość prorektorów będzie równolegle kierować szkołami, których funkcjonowanie przewiduje Statut UAM. Profesorowi Michałowi Banaszakowi zamierzam powierzyć kierowanie Szkołą Nauk Ścisłych, profesor Katarzynie Dziubalskiej-Kołaczyk – Szkołą Nauk o Literaturze i Języku, profesorowi Zbyszko Melosikowi – Szkołą Nauk Społecznych, profesorowi Rafałowi Witkowskiemu – Szkołą Nauk Humanistycznych, natomiast profesorowi Przemysławowi Wojtaszkowi – Szkołą Nauk Przyrodniczych oraz Szkołą Doktorską.
Dlaczego zdecydowałam się kandydować?
w Poznaniu, umocnić jego pozycję naukową, nie naruszając przy tym tradycji
ani akademickiego etosu. Chcę, by rozwój ten odbywał się przy współudziale
wszystkich pracowników, doktorantów i studentów, a nie ich kosztem. Chcę, byśmy jako cała
wspólnota akademicka czuli, że mamy wpływ na naszą uczelnię
i że wszyscy jesteśmy za nią odpowiedzialni.
-
1
Stabilizacja
Stabilizacja nie może oznaczać stagnacji, przeciwnie: wymaga ona krytycznego przyjrzenia się strukturze uczelni i temu, jak funkcjonuje ona w nowych warunkach. Oznacza zatem dyskusję nad przyjętymi rozwiązaniami i w konsekwencji – ich udoskonalenie, a nawet – jeśli taka będzie konieczna – zmianę.
-
2
Rozwój
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wkroczył w drugie stulecie swego istnienia – to powód do dumy, ale i zobowiązanie. Zobowiązanie, które oznacza szacunek dla uniwersyteckich tradycji i potrzebę ich mądrej, nowoczesnej kontynuacji. Założeniem mojego programu jest zatem rozwój, polegający na dążeniu do doskonałości, zarówno w nauce, jak i w dydaktyce.
-
3
Wspólnota
Przedstawiając program, chciałabym zdecydowanie podkreślić, że punktem wyjścia mojego myślenia jest tradycyjna, humboldtowska wizja Uniwersytetu, opartego na równowadze badań i dydaktyki. To także wizja wspólnotowa: Uniwersytet tworzą ludzie poszukujący dróg do prawdy, dobra i mądrości, chętni do dzielenia się swoją wiedzą i odkryciami po to, by kształtować świat lepszy i piękniejszy.
Tutaj pobrać można pełny program, a poniżej najważniejsze jego elementy…
Uniwersytet bliżej... – w sześciu głównych punktach:
